Almanya'nın Mülheim kasabasının kıyısında Ren nehri akar. Bu nehrin öbür yakasında İse Fransızlar'ın Neuenburg kasabası vardır. Fransızlar her sene nehrin Almanlar'ın elindeki kısmına geçer, ne var ne yok mahsulün tamamını da toplayıp götürürler Almanlar buna ses çıkaramazlar. Bu her sene böyle olunca çaresiz kalırlar... Son çıkış yolunu, Osmanlı Sultanı' na yazıp imdat istemekte bulurlar. Osmanlı'nın başşehri İstanbul'a gönderdikleri mektupta şöyle demekteler:

"Fransızlar her sene bize zulmediyor, mahsulümüzü elimizden alıyor. Siz ki dünyaya adalet dağıtan İmparatorluğun halifesisiniz. Bizi bu zulümden kurtarın. Asker gönderin, mahsulümüzü bu sene olsun toplama imkânı sağlayın."
İmparatorluğun hem de çöküş devresinde bu yardım isteğini inceleyen divan, sadece asker elbisesi göndermeyi kâfi bulur. Ve bir mektupla bir çuval elbise gönderilir. Almanlar çuvalı alır, mektubu açıp okurlar. Şöyle demekte Osmanlı Sultanı:
"Fransızlar korkak âdemlerdir. Onlara yeniçeri göndermemize gerek yoktur. Yeniçerimizin kıyafetini görmeleri kâfidir. Çuval içindeki Osmanlı askerî elbiselerini adamlarınıza giydirin, nehrin görünecek yerlerinde dolaştırın. Karşıdan gören Fransızlar için bu kâfidir!" Bağ-bahçe sahipleri hemen Osmanlı askerinin kıyafetini kapışırlar. Büyük bir heyecanla yeniçeri kıyafetinde nehrin kıyısında dolaşmaya başlarlar. Ertesi günü karşıdan gelen haber, Almanlar'ın sevinç çığlıkları atmalarına sebep olur.. Osmanlılardan imdat geldiğini düşünen Fransızlar, korkudan köylerini de terkederek iç kısımlara doğru kaçmaktadılar. Almanlar da mahsullerini rahatça toplarlar. Zulüm sona ermistir.

1995-01-27
Fazilet Takvimi