Sultan Cem

Rivâyet olunur ki, Şehzâde Cem’in bütün felâket ve gurbet günlerinde kendisine arkadaşlık eden, derdini anlamasa bile dinleyen bir tûtîsi (papağanı) var idi. Kimin öğrettiği belli değildir; ama Cem’in üzüldüğü her vakitte bu tûtî dile gelip, “Allah(u) yansur(u) Sultan Cem!” diye seslenir onu tesellî edermiş. Bilindiği gibi bu, “Allah Sultan Cem’e yardım etsin!” demektir.

Doğrusu Cem Sultan’ın Avrupa’da geçen ömrü içinde bu papağanın her gün birkaç kez bu duâyı tekrarlamış olması lâzımdır. Çünkü Cem’in gurbetlik ömrü baştan başa bu duâya muhtaç kederler içinde geçmiştir.